Zima, zima, zima...

Od trzech lat zimowe płaszcze szyję sobie sama. Ceny są nieziemsko wysokie, a i tak ciężko znaleźć idealnie taki jaki sobie wymyślę. W tym roku postanowiłam połączyć wełnę ze sztucznym futerkiem, które jest tak cudownie mięciutkie...:D Do tego złote guziki i do roboty! 

Materiały kupiłam już kawał czasu temu i szycie w sumie też zaczęłam dawno, ale ciągnęło się to za mną niemiłosiernie...

Mimo rozpoczęcia, zima nie zachęcała wcale do finiszu. Od listopada, małymi kroczkami, powolutku, bez stresu dziubałałam sobie przy nim i tak do stycznia. Idealnie wyczułam czas na zakończenie! Płaszcz skończyłam, a spadł śnieg! :) 

Nowy płaszczyk jest na tyle ciepły, że na prawdę wcześniejsza pogoda nie nadawała się nawet na założenie go. Gruba pikówka, z którą męczyłam się chyba najdłużej, jest doskonała na dzisiejszą, minusową temperaturę:) Jak już wcześniej wspominałam, nie znoszę podszewek w każdej postaci! Pikówka pokazała jak bardzo można nie lubić podszewki;)

No ale... Trochę pracy trzeba włożyć w coś co ma dobrze wyglądać w efekcie końcowym:)